Genoeg Chinezen en Russen, weer zeer uitgebreid ontbeten even op het strand gelegen en met taxi naar trein station.
De trein naar Natrang had maar een half uur vertraging, wat enorm meevalt als je bedenkt dat hij helemaal uit Saigon komt.
Volgens de spoorwegen zelf zouden we 11 uur in de trein mogen blijven.
We hadden zelf voor eten gezorgd dus kwam om de 10 minuten iemand langs met eten of drinken.
Helaas kwam er om borreltijd niemand langs maar gelukkig stopte de trein op een groot station waar ik op gevaar om Josés geestelijke gezondheid ernstig te beschadigen 4 biertjes kon scoren.
De trein haalde zowaar de vertraging in en binnen 9,5 uur waren we in Natrang.
Ons hotel was op loopafstand van het station. Om 12 uur konden we rustig gaan slapen na een laatste biertje dat de nachtportier met de brommer was gaan halen.
Danang naar Hoi An, 21 februari
Omdat het hotel geen ontbijt aanbood moesten we zelf iets zien te vinden.
Viel niet mee in deze drukke stad. Toch nog een broodje ei kunnen vinden bij een straattentje.
Met de taxi naar Hoi An, met de Grab app zeer makkelijk en goedkoop te boeken.
Wij de stad in en 5 tempels bezocht de ene nog meer kitsch dan de ander. Maar José zag de schoonheid ervan wel in.
Goed geluncht bij een restaurant aan het water. Een boottocht gemaakt van een uur en eigenlijk niets zinnigs gezien.
Het werd steeds drukker in de stad en het begon steeds meer te lijken op de vierdaagse met Aziaten.
Gevlucht naar de iets rustigere wijk van ons hotel. Er bleek een probleem te zijn met onze kamer en we kregen een kamer in een luxe hotel vlakbij.
Vlakbij het hotel was weer een indiaas restaurant waar we heerlijk gegeten hebben.
Later konden we op ons balkon genieten van de Karaoke klanken van mensen die absoluut niet kunnen zingen.
Hoi An dag 2, 22 februari
Fiets gehuurd bij het hotel en door rijstvelden gefietst.
Terug in Hoi An geluncht en doorgefietst naar het strand. Mooie route wederom door rijstvelden.
Strand was weer vrij massaal met veel touristen op ligbedjes . Ook nog enige vissende inlanders gezien.
In de schaduw gelezen en weer terug gefietst.
Avondeten bij een restaurant dat veel vegetarische opties had. Zolang we maar in de buurt blijven van ons hotel hebben we geen last van de mensenmassa.
Hoi An naar Hue, 23 februari
De taxichauffeur stond al tijdens ons ontbijt klaar om ons naar Danang station te brengen.
De treinreis was heel mooi, uitzichten over zee baaitjes en bergen.
In Hue wist het hotel niet dat we geboekt hadden maar we konden toch een kamer krijgen.
Omdat die nog schoongemaakt moest worden hebben we eerst geluncht en daarna de oude keizerlijke stad bekeken.
Ontzettend groot complex dat in begin vorige eeuw gemaakt is.
Eerste dag van de vakantie zonder zon en zelfs wat motregen.
Wel nog aan de oevers van de parfum rivier (rook meer naar rotte eieren) een biertje gedronken.
Voor de variatie bij de enige indiaan op het terras gegeten
De stad wordt in de avond een grote discotheek dus wij amuseren ons wel (op de geluidsdichte hotel kamer).
Hue dag 2 , 24 februari
Vandaag met de fiets diverse keizerlijke graven gaan bekijken.
De verst afgelegen tempel is 14 km door toch weer druk verkeer.
Het eerste tombe complex dateert uit 1840 en is gelegen op een groot terrein met meertjes en een bos.
Het tweede is al een stuk jonger en kleiner, een combinatie van beton en spiegeltjes en kraaltjes.
Een grote kitsch maar de toeristen fotograferen er op los.
Besloten om de andere tombes maar over te slaan.
Wel nog naar een schier eilandje geweest waar ze schijnbaar nog nooit oude blanke mensen gezien hadden.
Omdat we liever niet willen vliegen besloten morgen met de bus naar Laos te gaan als begin van de terugreis naar Thailand.
Vinden het niet zo erg om Vietnam te verlaten. Het land wordt vooral geregeerd door alom aanwezige brommers, tot op de stoepen en stranden toe, en de communicatie bestaan vooral uit luid claxonneren.
Hoe meer noordelijk we komen hoe minder stug de mensen worden maar veel echt vriendelijke en behulpzame mensen hebben we hier niet ontmoet.
Verder valt het op dat er nauwelijks dieren in het wild voorkomen, af en toe een vogeltje, de rest is schijnbaar al opgegeten.
Er waren zeker ook veel mooie dingen maar de drukte en wansmaak overheersten wel vaak.
Gelukkig was er wel een cultuur van vegetarisch eten en waren er voldoende Indiase restaurants om wat extra smaak aan de maaltijden te geven.
Ook nauwelijks gezeur van verkopers gehad.
Hue naar Savannakhet , 25 februari
Afgehaald van het hotel, dat een meeneem ontbijt geregeld had om 7 uur.
Man van reisbureau ging zelf met de brommer naar het busstation om de bus te regelen.
Kregen geen kaartje maar moesten zelf maar kijken waar we gingen liggen.
Nog snel 2 bahm ni ei gegeten en ingestapt. Na 4 uur, met een plaspauze waarbij de mannen links en de vrouwen rechts van de bus langs de weg mochten plassen.
De douane in Vietnam ging soepel, in Laos probeerde ze in eerste instantie 45 ipv 40 dollar te vragen voor een visum.
Toen we zeiden dat 40 dollar genoeg waren de dollars ineens niet goed genoeg. Na toch maar 5 dollar extra gegeven te hebben kregen we de visa wel.
Om 17:00 kwamen we aan in Savannakhet. Een rustige stad waar je zonder problemen de straat kunt oversteken.
We konden lopen naar het hotel. Ingecheckt, geld gehaald bij een atm en weer enige Beerlao op aan de oevers van de Mekong.
Aan de overkant kun je Thailand al zien liggen
Ze hebben zelfs beerlao white, dark en Ipa.
Het meisje van de kroeg bestelde vegetarisch eten bij de naastgelegen foodstalls.
Savannakhet dag 2 , 26 februari
Alhoewel er niet veel te doen is in Savannakhet blijven we nog een dag.
Na ontbijt bij de buren een Sim kaart gekocht. Geen paspoort meegenomen dus probleem.
Er moest een foto gemaakt worden van mij terwijl ik mijn rijbewijs en de simkaart vasthield.
Na een half uur was de simkaart,van 1,50, actief.
Geprobeerd fietsen te regelen maar die waren allemaal uitgeleend. Aan wie is onduidelijk aangezien er maar 4 toeristen in Savannakhet zijn
Via een reisbureau een tuktuk tour geregeld naar een oude tempel en een natuurgebied.
Ging goed al moesten we de chauffeur er aan herinneren dat we ook nog wilden wandelen.
Op tijd terug voor wat bier en cappuccino aan de Mekong.
Terug naar het hotel om te douchen en weer terug naar de Mekong om te eten.
Omdat het hotel niet echt centraal ligt toch weer 18km gelopen.
