<Home
<< Week 5>> Week 7
Week 6
Minca dag 4, 22 maart
José heeft nog altijd last van haar rug. Dus nog maar een dag in Minca.
Het geld raakt op en de lokale bank vraagt 6% commissie. Dus ik ga met een busje geld halen in Santa Marta.
Nu ik toch daar ben anderhalve kilometer naar het postkantoor gelopen voor postzegels. Helaas het postkantoor was dicht.
Terug in Minca in het riviertje achter ons hotel gedobberd.
Met José gaat het iets beter, ze kan mee een biertje drinken en Marokkaans eten.
Minca naar Tayrona, 23 maart
Gelukkig gaat het weer beter met de rug. Voor de zekerheid nemen we toch maar een taxi naar Tayrona.
We zitten in een hotel aan de grote weg ongeveer 4 km van het park.
Eerst hebben we nog wat gewandeld langs een riviertje. Daarna met de bus naar het park. Het was al te laat om daar nog binnen te gaan maar bij de ingang was een restaurant met vegetarisch eten dus daar hebben we geluncht.
Even bijkomen bij het zwembad.
Tayrona dag 2, 24 maart
Eindelijk naar het park. Een hele rij bij de ingang en veel burocratisch gezeur. Eenmaal binnen is het wel druk.maar goed te doen.
Mooie natuur met veel rotsblokken en baaitjes. Behoorlijk bergachtig en bij de grootste baai een camping met wel 100 tentjes in de brandende zon.
We denken aan ons hotel met zwembad en zijn niet echt jaloers.
Terug via een pad van Guru dat niet bekend is bij andere toeristen. Alleen inlanders met paarden te zien en een paar indianen.
22 km gewandeld en op de terugweg weer in hetzelfde restaurant gedronken en gegeten.
Daarna weer met de bus naar het hotel.
Tayrona dag 3, 25 maart
Weer naar het park. Ditmaal via een andere ingang bij Calabazo, hier geen rijen alleen maar een meisje aan wie we de entreeprijs moesten betalen.
Natuurlijk de motoren geweigerd en zelf de steile weg naar boven gelopen. Daarna ging het veelal naar beneden, soms heel steil.
Onderweg nog verse jus gedronken. Heel weinig mensen op het pad. Pas bij de zee werd het weer drukker zodat we daar ook een broodje konden eten.
Vanaf de zee naar de uitgang van gisteren gelopen. Weer 22 km.
Het wordt ietwat saai maar weer in hetzelfde restaurant gedronken en gegeten.
Met de taxi naar het Hotel en José heeft weer gebruik gemaakt van het zwembad.
Tayrona naar Palomino , 26 maart
Opgepikt door een grote bus en drie kwartier later eruit gezet bij Palomino.
Met een driewieler naar het hotel door stoffige onverharde straten.
Het hotel blijkt wat vreemd. We hebben een kamer zonder plafond en de wc en, koude, douche zijn in de buitenlucht.
De zee is te gevaarlijk om te zwemmen. Er zou een leuk stukje zijn tussen de zee en de rivier maar dat is zo druk dat we snel weggegaan zijn.
Na bij een Franse bakker gegeten te hebben komen we op een rustiger strand.
Hier rustig een boekje gelezen.
Bij het avondeten blijken we toch wel heel oud te zijn. We moeten eerst zelf een code scannen voor het menu en dan zelf de keuze gaan doorgeven bij de kassa.
Toen er ook nog live muziek begon te spelen zijn we maar gauw opgestapt.
Dan maar bij een spuuglelijk restaurant waar we de enige klanten waren gegeten.
Geen boeiende dag.
Palomino naar Taganga , 27 maart
Omdat Palomino tegenvalt gaan we terug naar Taganga.
Eerst bij de Franse bakker een echt ontbijt eten. Tot grote verbazing van de ober bestelde José een broodje kaas.
Zonder boter zonder iets alleen kaas. Dat had de ober nog nooit meegemaakt.
Direct een bus genomen naar Santa Marta, daar stond weer een taxi die ons naar Taganga bracht.
Twee en half uur later zijn we terug. Hetzelfde hotel genomen de eigenaresse herkende ons nog
Lekker geluncht bij een restaurant met uitzicht, bij het strand gezeten met nog 200.000 Colombianen.
Weer wat gedronken en de zonsondergang bewonderd op het dak van het hotel.
Taganga dag 2, 28 maart
Geen heldere hemel vandaag dus geen snorkelen maar naar Cienaga.
Een leuk stadje dat de inspiratie voor Marquez zou zijn geweest.
Na taxi en pickup truck aangekomen. Rondgelopen in de oude kern. We mochten zowaar op speciaal verzoek de kerk bekijken.
Even naar het strand gelopen en daar een tuk-tuk man gevraagd of hij ons naar de Laguna kon brengen.
Dat kon hij. Hij wist zelfs waar we een mooie boottocht konden maken.
Die tocht bleek alleen een beetje te duur. Normaal gaan er 8 mensen mee en wij waren maar met twee.
Nadat we zeiden dat we nog maar 200.000 pesetas hadden mochten we voor dat bedrag 2 uur met de boot.
Was mooie tocht langs mangrove bos, vissersdorp in het water en de zee.
Heel veel vogels te zien.
Om Half vijf weer terug om wat te drinken aan het strand.